بررسی اثر تزریق عامل سلول بنیادی بر میزان فعالیت آنزیم‏های گلوتاتیون-اس- ترانسفراز و بهبود آسیب‏های بافتی در کبد موش‏های تحت مسمومیت حاد با استامینوفن

هدف: دوزهای بالای استامینوفن ایحاد آسیب‏های کبدی می‏کند. عامل سلول بنیادی و گیرنده آن c-kit باعث بهبود آسیب‏های کبدی ناشی از سمیت استامینوفن می‏شوند. مطالعه حاضر به بررسی اثر فاکتور سلول بنیادی بر فعالیت آنزیم‏های گلوتاتیون-اس- ترانسفراز در سمیت استامینوفن پرداخته است. مواد و روش‏ها: 45 سر موش نر نژاد balb/c به 3 دسته هر یک شامل 3 گروه ( هر گروه 5 سر) تقسیم شدند: 1) تزریق 300 میلی‏گرم / کیلوگرم وزن بدن استامینوفن درون صفاقی 2) تیمار با 40 میکروگرم / کیلوگرم وزن بدن فاکتور سلول بنیادی، 30 دقیقه پس از تزریق استامینوفن (300 میلی‏گرم / کیلوگرم وزن بدن) و 3) تیمار با نرمال سالین (گروه کنترل). دسته موش‏ها به‏ترتیب پس از 1، 12 و 24 ساعت کشته شدند. ارزیابی سمیت با آسیب‏شناسی کبد و سنجش نشانگرهای سرمی آسیب کبدی (آلانین آمینو ترانسفراز و آسپارتات آمینو ترانسفراز) در موش‏های دسته 24 ساعت انجام شد. میزان پروتئین c-kit، و فعالیت آنزیم‏های گلوتاتیون-اس- ترانسفراز سنجش شد. نتایج: مشاهدات هیستوپاتولوژی و افزایش معنی‏دار (05/0p<) سطح آلانین آمینو ترانسفراز و آسپارتات آمینو ترانسفراز، سمیت کبدی ناشی از تزریق دوز 300 میلی‏گرم / کیلوگرم وزن بدن از استامینوفن را نشان داد. فاکتور سلول بنیادی باعث افزایش معنی‏دار فعالیت گلوتاتیون-اس- ترانسفرازها و کاهش معنی‏دار در میزان پروتئین c-kit پس از 24 ساعت شد. نتیجه‏گیری: اتصال فاکتور سلول بنیادی به گیرنده آن (c-kit) در کبد باعث بهبود آسیب‏های کبدی ناشی از استامینوفن به واسطه افزایش فعالیت گلوتاتیون-اس- ترانسفرازها در کبد موش می‏شود.